Διαβάζοντας μια σχετική ανάρτηση του Low inertia αλλά και σκεφτόμενος αυτό που έχει πει άπειρες φορές ο, κατά τ' άλλα συμπαθητικός, Αντώνης Κανάκης , ότι ,δηλαδή, άλλο μπάτσος άλλο αστυνομικός, είπα να γράψω τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα που ταλάνιζε το μυαλό(?!?) μου.
Όταν αναφερόμαστε σε έναν αστυνομικό δεν πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας κάποιον σαν τον Steven Seagal ή τον Chuck Norris που κυκλοφορεί με ένα όπλο(που δεν το χρησιμοποιεί επειδή συνήθως ξυλοφορτώνει) μέσα στην πόλη, κυνηγάει διάφορους κακούληδες και τους κάνει ζημιά επειδή μπορεί και γουστάρει να σώζει γριές απο επίδοξους τσαντάκηδες.Δεν είναι κάποιος που παρότι εκπροσωπεί τον νόμο τον παίρνει στα χέρια του( τον νόμο!) έτσι ώστε το καλο να κυριαρχήσει!
Στην αστυνομία υπάρχει ιεραρχία. Ότι λέει ο διοικητής πρέπει να γίνει. Αν πει να σπάσουν μαγαζάκια σε πορείες οι ασφαλίτες πρέπει να το κάνουν. Αν πει να πιάσουν τον τάδε αναρχοκομμουνιστοληστοσυμμορίτη που έκανε το ΕΓΚΛΗΜΑ(!) να έχει ράστα μαλλί πρέπει να το κάνουν.
Ας δούμε μερικές περιπτώσεις για το αν επαληθεύεται ο ισχυρισμός του Κανάκη.
1) Έστω ότι στην περίπτωση της ζαρτινιέρας από τους 5-6 (δεν θυμάμαι ακριβώς το νούμερο) αστυνομικούς οι 3 ήταν "μπάτσοι" και οι 2-3 "αστυνομικοί". Τους είπαν να δείρουν και το έκαναν. Που ακριβώς διαφέρει ο "μπατσος" από τον "αστυνομικό"? Μήπως ο "αστυνομικός" κλότσαγε με καλοσύνη και στοργή τον Κύπριο φοιτητή? Μήπως όταν γύρισε σπίτι του πλάνταξε στο κλάμα σε εμβρυική στάση(κλεμμένο i know) για τη στραπατσαρισμένη φάτσα του κακομοίρη?
2) Στην περίπτωση του φοιτητή με τις πυτζάμες που από κει που βγήκε να πετάξει τα σκουπίδια κόντεψε να βρεθεί με κατηγορίες για κατοχή μολότωφ (και αν δεν υπήρχε κάποιος με φωτογραφική εκεί κοντά θα έπρεπε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφταντας), έστω ότι οι 5 από τους 10 αστυνομικούς ήταν "μπάτσοι" και οι υπόλοιποι "αστυνομικοί". Όταν από κοινού κουβάλησαν την τσάντα με τις μολότωφ με σκοπό να ενοχοποιήσουν τον φοιτητή τι τους διαχωρίζει? Μήπως οι "αστυνομικοί" την επόμενη μέρα θα πήγαιναν να εξομολογηθούν και θα αυτοτιμωρούνταν χτυπώντας το κεφάλι τους στον τοίχο,σαν τους ραββίνους στο τοίχος των δακρύων, για την αδικία που θα προκαλούσαν?Μάλλον όχι...
Μπορώ να βρω και άλλα αντίστοιχα παραδείγματα αλλά βαριέμαι...
Γενικά μπορώ εν μέρει να δικαιολογήσω τον Κανάκη όσον αφορά μερικές διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στα διάφορα σώματα της αστυνομίας. Δηλαδή, του ματατζή είναι η δουλειά του να ψεκάζει κόσμο σε πορείες και του ασφαλίτη να ρουφιανεύει. Αλλά δεν είναι όλοι οι μπάτσοι (εε αστυνομικοί) ματ και ασφαλίτες.
Από την άλλη είναι πολλοί μπάτσοι οι οποίοι δείχνουν συχνά υπέρμετρο ζήλο στην υλοποίηση του έργου τους που αφορά στην εκκαθάριση της κοινωνίας από τους προαναφερθέντες κακούληδες. Πολλές φορές η παραπάνω προσπάθεια επικεντρώνεται στο ξυλίκι μεταναστών και στο μπουγέλωμα αστέγων (μάλλον αυτούς θεωρούν κακούληδες).ΑΑΑ και στο χούφτωμα αλλοδαπών ιερόδουλων. Ακριβώς επειδή υπάρχουν αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι μερικές φορές παρασυρόμαστε στο να πούμε τους απλούς αστυνομικούς, που απλά κάνουν καφρίλες μαζί με τον νόμο, "αστυνομικούς" και τους super κάφρους "μπάτσους".
Προσωπικά θεωρώ τον συγκεκριμένο διαχωρισμό προβληματικό. Ίσως πάει και κάπως ανάλογα με το σώμα που είναι ο κάθε αστυνομικός. (πχ ο τροχονόμος δεν μπορεί να μαλακίες ικανές για να χαρακτηριστεί "μπατσος", μαλάκας ίσως:P)
προσέξτε στο 1.10 που λέει ο Κανάκης: "Δεν έχουν κανέναν λόγο να την ακούν μια χαρά παιδιά που αποφάσισαν να κάνουν ένα επίσης μια χα-εμ-γκουχ-αα αχουπτου ιαια- ρα επάγγελμα, μια χαρά υπό (?) ..." LOL
τραγουδάρα πάντως από trendy hooliguns
"τον έμπορο ναρκωτικών και αυτόν τον αγαπάνε, τον κλέφτη τον φονιά και αυτόν τον αγαπάνε, ποτέ δεν τους αγγίζουνε, δύσκολη δουλειά μόνο τους χαϊδεύουνε γιατί ειν΄καλά παιδιά!"
Αναρτήθηκε από Bombzomb
Θα συμφωνήσω με τον συμπαθή Κανάκη. Αν και πλέον με τόσα νούμερα τηλεθέασης δεν μπορείς να εκφραστείς τόσο άνετα και με πολιτική άποψη (σε αντίθεση με τους πρώτους μήνες εκπομπής το απόγευμα που τα χώνανε).
μια ανάρτηση που μου άρεσε βέβαια είναι στο blog "Έχουμε πόλεμο (μωρο μου)":
http://foralexandros.blogspot.com/2010/04/blog-post.html
Τα περιστατικά "κακοποίησης" είναι πάμπολα, δεν είμαι μονάχα αυτά αλλα το θέμα είναι να μην κοιτάμε μονάχα το αποτέλεσμα και αλλα και τις διεργασίες που που γίνονται ετσι ώστε να φτάσουμε εκεί!!!!
Eνδιαφερουσα αποψη ο συντακτης του link.
Θα το ξαναδιαβασω αυριο.